เรียนครั้งที่11

บันทึกอนุทิน

วิชา การจัดประสบการณ์ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์ผู้สอน อ. ตฤณ แจ่มถิน

วัน/เดือน/ปี  23 สิงหาคม 2556

เรียนครั้งที่11 เวลาเรียน 13:10-16:40

เวลาเข้าเรียน 13:00 เวลาเลิกเรียน 15:00

                                     เรื่อง สื่อการเรียนรู้ทางภาษา

          

           1. วัสดุ อุปกรณ์ หรือ วิธีการต่างๆ

           2. เพื่อกระตุ้น ส่งเสริม จูงใจ ให้เด็กเกิดความสนใจ

           3. ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพ การเรียนรู้ทางภาษา

           4. เครื่องมือที่ครูกำหนดขึ้น เพื่อถ่ายทอดแลกเปลี่ยนเนื้อหา นั้นเอง

                                   ความสำคัญของสื่อการเรียนรู้ทางภาษา

        

        - เด็กเรียนรู้ได้ดีจากประสาทสัมผัส

        - เข้าใจได้ง่าย

        - เป็นรูปธรรม

        - จำได้ง่ายๆ เร็ว และ นาน

              

                                ประเภทของสื่อ

     

     1. สื่อสิ่งพิมพ์

         - สื่อที่ใช้ระบบการพิมพ์

         - เด็กได้เรียนรู้ตัวอักษร การใช้คำ ประโยค

         - หนังสือนิทาน หนังสือพิมพ์ แผ่นพับ นิตยสาร แบบฝึกหัด พจนานุกรม

     2. สื่อวัสดุอุปกรณ์

         - สิ่งของต่างๆ

         - ของจริง หุ่นจำลอง แผนที่ แผนภูมิ ตาราง สถิติ กราฟ สมุดภาพ หุ่นมือ

    3. สื่อโสตทัศนูปกรณ์

        - สื่อที่นำเสนอด้วยเครื่องมือ อุปกรณ์ต่างๆ

        - คอมพิวเตอร์ เครื่องเล่นแผ่น

    4. สื่อกิจกรรม

       - วิธีการที่ใช้ในการฝึกปฏิบัติ ทักษะ

       - ใช้กระบวนการคิด การปฏิบัติ การเผชิญสถานการณ์

       - เกม เพลง การสาธิต สถานการณ์จำลอง การแสดงละคร การจัดนิทรรศการ การแสดงผลงาน ทัศนศึกษา

   5. สื่อบริบท

      - สื่อที่ส่งเสริมการจัดประสบการณ์

      - สภาพแวดล้อม

      - ห้องเรียน บุคคล ชุมชน วัฒนธรรม

       หลังจากที่สอนเสร็จ อาจารย์ก็ให้ทำกิจกรรม โดยแจกกระดาษและสีให้นักศึกษา ให้วาดรูปอะไรก็ได้พร้อมระบายสีให้สวยงาม ตามด้วยเขียนใต้ภาพเป็นภาษาไทยและภาษาอังกฤษ

เรียนครั้งที่ 10

บันทึกอนุทิน

วิชา การจัดประสบการณ์ทางภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ แจ่มถิน

วันศุกร์ ที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556

ครั้งที่ 10 เวลาเรียน 13.10-16.40 น.

เวลาเข้าสอน 13.00 น. เวลาเข้าเรียน 12.50 น. เวลาเลิกเรียน 16.40 น.

การเรียนในวันนี้ คุณครูให้นักศึกษา ทำสื่อสำหรับเด็กเกี่ยวกับ 10 ประเทศอาเซี่ยน โดยแบ่งนักศึกษาเป็น 4 กลุ่ม ซึ่งกลุ่มของดิฉัน ทำสื่อเป็นธง ชักขึ้นชักลงกลุ่มของดิฉัน ทำสื่อเป็นธง ชักขึ้นชักลง

                                  

ความรู้ที่ได้รับ
1.รู้จักการแบ่งงาน และทำงานตามหน้าที่ของตนเองตามที่ได้รับมอบหมายจนบรรลุเป้าหมาย
2.ได้มีความคิดสร้างสรรค์ในนการสร้างงาน
3.รู้จักขั้นตอนและวิธีการทำหุ่นนิ้วมือ
4.ได้มีปฎิสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อน
5.ได้ช่วยเหลือเพื่อนในการทำงานภายในกลุ่ม
6.ได้รู้จักเพื่อนมากขึ้น ได้รู้จักคำว่าสามัคคี

เรียนครั้งที่ 9  

บันทึกอนุทิน

 วิชา การจัดประสบการณ์ทางภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

 อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ แจ่มถิน

 วันศุกร์ ที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2556 

เวลาเรียน 13.10-16.40 น. เวลาเข้าสอน 13.00 น.

 กิจกรรมในวันนี้ 

อาจารย์ให้นักศึกษาทั้งห้องร่วมกันทำBigbookซึ่งเพื่อนทั้งห้องได้ร่วมแสดง คิดเห็นและช่วยกันแต่งนิทานเรื่องหนึ่ง และนำมาทำเป็นหนังสือนิทานขนาดใหญ่ เพื่อจะได้นำไปจัดกิจกรรมให้แก่เด็กได้และนิทานที่เพื่อนช่วยกันแต่ ก็ได้ให้ประโยชน์กับดิฉันหลายอย่าง วันนี้เพื่อนๆช่วยกันแต่งนิทานเรื่องหนึ่งซึ่งมีกระต่ายเป็นตัวเอก

 เนื้อเรื่องที่ช่วยกันแต่ง คือ บทเรียนของ กระต่ายน้อย

มีครอบครัวกระต่ายอยู่ครอบครัวหนึ่ง สร้างบ้านอยู่ในทุ่งหญ้าสีเขียว ครอบครัวกระต่ายประกอบด้วย พ่อ แม่ และลูกกระต่าย สองตัว และลูกกระต่ายชอบแย่งแครอทกัน น้องชอบแย่งแครอทพี่และฝ่ายพี่ก็ยอมเสียสละให้น้องเสมอ เพราะเชื่อฟังที่พ่อแม่สอน แต่กระต่ายตัวน้องก็เอาแต่ใจเกินไป ต้องให้พี่ยอมน้องทุกเรื่อง แต่แล้ววันหนึ่งมีกระรอกตัวหนึ่งมาแย่งแครอทของน้องกระต่ายไป น้องเลยได้แต่นั่งร้องไห้ พอพี่กระต่ายเห็นเลยนำแครอทของตนมาให้กับน้องกระต่าย น้องกระต่ายจึงเกิดความสงสัยว่าทำไมพี่ถึงเอาแครอทมาให้ และพี่ก็บอกว่า "เราเป็นพี่น้องกันก็ต้องแบ่งปันกัน" น้องกระต่ายได้ฟังคำที่พี่กระต่ายพูด เลยได้ตัดสิ้นใจหักแครอทแบ่งกับพี่คนละครึ่ง หลังจากนั้นน้องกระต่ายก็ไม่เอาแต่ใจอีกเลย
                               

การนำไปใช้
-สามารถนำความรู้ที่ได้นี้ ไปใช้กับเด็กได้ โดยการขอความร่วมมือกับเด็ก ให้เด็กได้แสดงความสามารถของคน
 -ได้ฝึกทักษะ การทำงานเป็นทีม และสามารถนำไปพัฒนากับเด็กได้
-ได้มีทักษะการสังเกตการทำงานเป็นกลุ่ม และสามารถนำไปสังเกตเด็กได้
 -ได้ฝึกทักษะการพูด และความกล้าแสดงออก

เรียนครั้งที่ 8

  บันทึกอนุทิน

   วิชา การจัดประสบการณ์ทางภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

    อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ  แจ่มถิน

      วัน ศุกร์ ที่ 2 เดือน สิงหาคม พ.ศ. 2556

วันนี้ไม่มีการเรียนการสอนเนื่องจากเป็นช่วงของเวลาการสอบกลางภาคของ

ทางมหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

เรียนครั้งที่ 7 

                                                                                              บันทึกอนุทิน

วิชา การจัดประสบการณ์ทางภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ  แจ่มถิน

วันศุกร์ ที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ครั้งที่ 7 เวลาเรียน 13.10-16.40 น.

เวลาเข้าสอน 13.10 น. เวลาเข้าเรียน 13.06 น. เวลาเลิกเรียน 14.40 น.

ความรู้ที่ได้รับจากวันนี้

วันนี้อาจารย์ให้นักศึกษาวาดรูปตามความสนใจของตนเอง

เมื่อวาดภาพเสร็จก็ให้นักศึกษานำภาพของตนเองมาหน้าห้องแล้วเล่าเป็นนิทาน

เมื่อเพื่อนคนที่ 1 เล่าเสร็จ ให้เพื่อนคนต่อไปนำภาพของตนเองมาประกอบต่อ

แล้วเล่านิทานต่อจากเพื่อนคนแรก โดยให้เนื้อเรื่องของเพื่อนทุกคนครบถ้วน

และมีเนื้อหาที่คล้องจองกันทุกคน จนจบคนสุดท้าย

การนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน

-การเล่านิทานเป็นการส่งเสริมพัฒนาการ

-การสังเกตการเล่านิทานของเพื่อนเป็นการฝึกทักษะ

-การสื่อสารของเพื่อนสามารถนำมาประกอบเป็นนิทานได้

การประเมิน

1.ใช้เครื่องมือในการประเมินที่หลากหลาย

2. เน้นที่ความก้วหน้าของเด็ก

    -บันทึกสิ่งที่เด็กทำ

    -ทำให้สามารถส่งเสริมเด็กให้ก้าวไปสู่พัฒนาการทางภาษาในระดับที่สูงขึ้นได้

3.ประเมินจากบริบทที่หลากหลาย

4.ให้เด็กได้มีโอกาศประเมินตนเอง

5.ครูให้ความสนใจทั้งกระบวนการและผลงาน

6.ประเมินเด็กเป็นรายบุคคล

ตัวอย่างกิจกรรมส่งเสริมทักษะทางภาษา

-การเขียนตามคำบอกของเด็ก

-ช่วยเด็กเขียนบันทึก

-อ่านนิทานร่วมกัน

-เขียนประกาศเพื่อแจ้งข่าว  เตือนความจำ

-อ่านคำค้องจอง

-ร้องเพลง

-เล่าสู่กันฟัง

-เขียนส่งสารถึงกัน

การนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน

- ควรประเมินผลงานของเด็กทุกขั้นตอนการทำงาน

- การประเมินเด็กควรถามเด็กว่า ผลงานที่ออกมานั้นคืออะไร ก่อนที่ครูจะประเมินเด็ก

-ในการประเมินเด็กครูควรบันทึกพฤติกรรมของเด็กด้วย

- ควรให้ความสำคัญต่อการประเมินผลงานเด็กด้วย

เรียนครั้งที่ 6

                                                              บันทึกอนุทิน

วิชา การจัดประสบการณ์ทางภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ  แจ่มถิน

วันศุกร์ ที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ครั้งที่ 6 เวลาเรียน 13.10-16.40 น.

เวลาเข้าสอน 13.10 น. เวลาเข้าเรียน 13.06 น. เวลาเลิกเรียน 14.40 น.

ความรู้ที่ได้รับจากวันนี้

แนวทางการจักประสบการณ์ทางภาษา

ทางภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

1. การจัดประสบการณ์ทางภาษาที่เน้นทักษะทางภาษา

 Skill Approch

- ให้เด็กรู้จักส่วนย่อยๆของภาษา

- การประสมคำ

- ความหมายของคำ

- นำมาประกอบเป็นประโยค

- การแจกรูปสะกดคำ การเขียน

- ไม่สอดคล้องกับธรรมชาติ

- ไม่สอดคล้องกับลักษณะการเรียนรู้ภาษาของเด็ก

Keneth Goodman

- เสนอแนวทางการสอนแบบธรรมชาติ

- มีความเชื่อมโยงระหว่างภาษากับความคิด

- แนวทางการสอนมีพื้นฐานมาจากการเรียนรู้และธรรมชาติของเด็ก

ธรรมชาติของเด็กปฐมวัย

- สนใจ อยากรู้อยากเห็นสิ่งรอบๆตัว

- ช่างสงสัย ช่างซักถาม

- มีคามคิดสร้างสรรค์และจินตนาการ

- ชอบเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ

- เลียนแบบคนรอบข้าง

2. การสอนภาษแบบธรรมชาติ

Whole Language

ทฤษฎีมีอิทธิพลต่อการสอนภาษาแบบธรรมชาติ

 Dewey / Piaget / Vygotsky / Haliday

- เด็กเรียนรู้จากประสบการณ์และการลงมือกระทำ

- การเรียนรู้จากกิจกรรม การเคลื่อนไหวของตนเอง และการได้สัมผัสจับ้องกับสิ่งต่างๆ แล้วสร้างความรู้ขึ้นมาด้วยตนเอง

- อิทธิพลองสังคมและบุคคลอื่นๆ ที่มีผลต่อการเรียนรู้ภาษาของเด็ก

การสอนภาษาแบบธรรมชาติ

- สอนบูรณาการ / องค์รวม

- สอนในสิ่งที่เด็กสนใจ และมีความหมายสำหรับเด็ก

- สอนสิ่งที่ใกล้ตัวเองและอยู่ในชีวิตประจำวัน

- สอนแทรกการฝึกทักษะการฟัง พูด อ่าน เขียน ไปพร้อมกับการทำกิจกรรม

- ไม่เข้มงวดกับการท่อง สะกด

-ไม่บังคบให้เด็กเขียน

หลักของการสอนภาษาแบบธรรมชาติ

นฤมน เนียมหอม (2540)

1. การจัดสภาพแวดล้อม

- ตัวหนังสือที่ปรากฎในห้องเรียนต้องมีเป้าหมายในการใช้จริงๆ

- หนังสือที่ใช้จะต้องเป็นหนังสือที่ใช้ภาษาที่มีความหมายสมบูรณ์ในตัว

- เด็กมีส่วนในการจัดสภาพแวดล้อม

2. การสื่อสารที่มีความหมาย

- เด็กสื่อสารโดยมีพื้นฐานจากประสบการณ์จริง

- เด็กอ่านและเขียนอย่างมีจุดมุ่งหมาย

- เด็กได้ใช้เวลาในการอ่านและเขียนตามโอกาส

3. การเป็นแบบอย่าง

- ครูอ่านและเขียนอย่างมีจุดมุ่งหมายในการใช้ให้เด็กเห็น

- ครูเป็นแบบอย่างที่ดีให้เด็กเห็นว่าการอ่านเป็นเรื่องสนุก

4. การตั้งความคาดหวัง

- ครูเชื่อว่าเด็กมีความสามารถในการอ่านและเขียน

- เด็กสามารถอ่าน เขียน ได้ดีและถูกต้องยิ่งขึ้น

5. การคาดคะเน

- เด็กมีโอกาสในการทดลองภาษา

- เด็กได้คาดเดา หรือคาดคะเนเรื่องที่อ่าน

- ไม่คาดหวังให้เด็กอ่านและเขียนได้เหมอนผู้ใหญ่

6. การใช้ข้อมูลย้อนกลับ

- ตอบนองความพยายามในการใช้ภาษาของเด็ก

- ยอมรับการอ่านและการเขียนของเด็ก

- ตอบสนองเด็กให้เหมาะสมกับสถานการณ์

7. การยอมรับนับถือ

- เด็กมีความแตกต่างระหว่างบุคคล

- เด็กได้เลือกกิจกรรมที่จะเรียนรู้ได้ด้วยตนเอง

- ในช่วงเวลาเดียวกันไม่จำเป็นต้องกระทำสิ่งเดียวกัน

- ไม่ทำกิจกรรมตามจังหวะขั้นตอน

8. การสร้างความรู้สึกเชื่อมั่น

- ให้เด็กรู้สึกปลอดภัยเมื่อใช้ภาษา

- ครูจะต้องทำให้เด็กไม่กลัวที่จะขอความช่วยเหลือ

- ไม่ตราหน้าเด็กว่าไม่มีความสารถ

- มีความเชื่อมั่นว่าตนมีความสามารถ

บทบาทครู (นิรมล ช่างวัฒนชัย 2541)

- ครูคาดหวังเด็กแต่คนแตกต่างกัน

- ใช้ประสบการณ์ตรงในการสนับสนุนการอ่านการเขียน

- ครูควรยอมรับกับความไม่ถูกครบถ้วนของเด็ก

- ครูสร้างความสนใจ ในคำและสิ่งพิมพ์

การนำไปใช้

- การที่เด็กจะสื่อสารนั้นต้องมีพื้นฐานจากประสบการณ์จริง

- ควรเชื่อมั่นว่าเด็กสามารถอ่าน เขียนได้

- เด็กแต่ละคนนั้นแตกต่างกัน ในการแสดงพฤติกรรมทางการใช้ภาษา

- เด็กจะมีความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการแตกต่างกัน

-ไม่ควรบังคับเด็ก

บันทึกอนุทิน ครั้งที่ 5

วิชา การจัดประสบการณ์ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย

อาจารย์ผู้สอน อาจารย์ตฤณ  แจ่มถิน

วัน/เดือน/ปี  12  กรกฎาคม  2556

ครั้งที่ 5  เวลาเรียน 13.10-16.40 น.

เวลาเข้าสอน 13.00น.  เวลาเข้าเรียน 13.10น.  เวลาเลิกเรียน 16.40น.

: องค์ประกอบของการศึกษา

               1. เสียง (Phonology)

                    -ระบบเสียงของภาษา

                    -เสียงที่มนุษย์เปล่งออกมาเพื่อสื่อความหมาย

                    -หน่วยเสียงจะประกอบขึ้นเป็นคำในภาษา

                2. ความหมายของภาษาและคำศัพท์ (Syntax)

                    -คือ ความหมายของภาษาและคำศัพท์

                    -คำศัพท์บางคำสามารถมีได้หลายความหมาย

                    -ความหมายเหมือนกันแต่ใช้คำศัพท์ต่างกัน

                3. ไวยากรณ์ (Syntax)

                   - คือ ระบบไวยากรณ์

                   - การเสียงรูปประโยค

                4. Pragmatic

                   - คือระบบการนำไปใช้

                   -ใช้ภาษาให้ถูกต้องตามสถานการณ์และกาลเทศะ

:แนวคิดนักการศึกษา

   Skinner

           -สิ่งแวดล้อมมีอิทธิพลต่อพัฒนาการภาษา

           -ให้ความสำคัญกับสิ่งเร้าและการตอบสนอง

   John B. watson

           -ทฤษฏีการวางเงื่อนไขแบบคลาสสิค

           -การวางเงื่อนไขพฤติกรรมของเด็ก  เป็นสิ่งที่สามารถกระทำได้และผู้ใหญ่สามารถที่จะวางเงื่อนไขให้เด็กเกิดพฤติกรรมที่พึงประสงค์ได้ทุกพฤติกรรม

นักพฤติกรรมนิยมเชื่อว่า

         - ภาษาเป็นกระบวนการภายในของมนุษย์

         - การเรียนภาษาเป็นผลมาจากการปรับพฤติกรรมโดยสิ่งแวดล้อม

         - เด็กเกิดมาโดยมีศักยภาพในการเรียนรู้ภาษา

         - เด็กจะสังเกตและเลียนแบบพฤติกรรม เมื่อปฏิสัมพันธ์กับบุคคลรอบตัว

         - เมื่อได้รับแรงเสริมจะทำให้เด็กเลียนแบบตัวแบบมากขึ้น

นักคิดกลุ่มพัฒนาการทางสติปัญญา

   Piaget

         - เด็กเรียนรู้จากการมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม

         - ภาษาเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นระดับพัฒนาการทางสติปัญญาของเด็ก

    Vygotsky

         - เด็กเรียนรู้จากการมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม

         - สังคม บุคคลรอบข้างมีผลต่อการเรียนรู้ภาษาของเด็ก

         - เน้นบทบาทของผู้ใหญ่

         - ผู้ใหญ่ช่วยชี้แนะและขยายประสบการณ์ด้านภาษาของเด็ก

แนวคิดของกลุ่มที่เชื่อเรื่องความพร้อมทางร่างกาย

   Arnold Gesell

         - เน้นความพร้อมทางด้านร่างกายในการใช้ภาษา

         - ความพร้อม วุฒิภาวะของเด็กแต่ละคนไม่เท่ากัน

         - เด็กบางคนอาจมีความพร้อมทางร่างกายในการใช้ภาษาได้เร็ว

         - เด็กบางคนอาจมีปัญหาอวัยวะบางส่วนที่ใช้ภาษาในการสื่อสารบกพร่อง

แนวคิดของกลุ่มที่เชื่อว่าภาษาติดตัวมาแต่กำเนิด

    Noam Chomsky

           - ภาษาเป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นภายในตัวมนุษย์

           - การเรียนรู้ภาษาขึ้นอยู่กับวุฒิภาวะ

           - มนุษย์เกิดมาโดยมีศักยภาพในการเรียนรู้ภาษา มาตั้งแต่เกิด เรียกว่า LAD (Language Acquisition Derice)

แนวคิดของ O. Hobart Mowrer

           - คิดค้นทฤษฏีความพึงพอใจ

แนวทางในการจัดประสบการณ์ทางภาษา

            - เป็นสิ่งที่สะท้อนปรัชญาและความเชื่อของครูเกี่ยวกับการเรียนรู้ภาษาของเด็ก

            - นำไปสู่การกำหนดกระบวนการที่ใช้อย่างแตกต่างกัน

Richard and Rodger (1995 ) ได้แบ่งมุมมองต่อภาษาในการจัดประสบการณ์ เป็น 3 กลุ่ม ดังนี้

    1. มุมมองด้านโครงสร้างของภาษา

            - นำองค์ประกอบย่อยของภาษามาใช้ในการสื่อความหมาย

            - เสียง ไวยากรณ์ การประกอบคำเป็นวลี หรือประโยค

    2. มุมมองด้านหน้าที่ของภาษา

            - เชื่อว่าภาษาเป็นเครื่องมือสำหรับสื่อความหมาย

            - การจัดประสบการณ์เน้นการสื่อความหมาย

            - ไม่ได้ละทิ้งแบบแผนหรือไวยากรณ์

    3. มุมมองด้านปฏิสัมพันธ์

            - เชื่อว่าภาษาเป็นเครื่องมือในการสร้างสัมพันธ์ทางสังคม

            - การแลกเปลี่ยนประสบการณ์

           - เด็กมีปฏิสัมพันธ์ผ่านการใช้ภาษา